بررسی ارتباط میان میزان استفاده‌ی اساتید زبان انگلیسی از عناصر مختلف نگاره‌نویسی در طراحی سؤالات امتحانی، عملکرد دانشجویان در امتحانات و ارزشیابی آن‌ها از عملکرد اساتید

تردیدی نیست که جوامع امروز جوامعی چندسوادی و چندوجهی‌اند. بنابراین آگاهی مدرسان از وجوه مختلف معنا و به‌کارگیری آن‌ها هم در امر آموزش و هم در زمینه‌ی آزمون‌سازی می‌تواند نقش مؤثری را در یادگیری بهتر دانشجویان و بهبود عملکرد آنان ایفا کند. این پژوهش بر آن است تا ارتباط میان میزان استفاده‌ی اساتید زبان انگلیسی از عناصر مختلف نگاره‌نویسی در طراحی نمونه سؤالات امتحانی و عملکرد دانشجویان در امتحانات و نیز ارزشیابی آنان از عملکرد اساتید را با استفاده از چهارچوب نظری نگاره‌نویسی سرافینی و کلاسین (2012) بررسی نماید. در انجام پژوهش حاضر از روش چندمطالعه‌ای کمی استفاده شد. بدین صورت که ابتدا در مطالعه اول با بهره‌مندی از روش تحلیل محتوای کمی، تعداد 30 نمونه سؤال امتحانی طراحی و تایپ‌شده توسط پنج تن از اساتید بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی دانشگاه شیراز به تفصیل به لحاظ میزان و چگونگی استفاده از عناصر نگاره‌نویسی ضخامت قلم، رنگ قلم، اندازه‌ی قلم، شیب قلم/حروف، چهارچوب به کارگرفته شده در ارائه‌ی اجزای متن، رسمیت قلم و تزیینات نگارشی قلم بررسی شد. سپس، در مطالعه دوم، روش توصیفی- همبستگی برای بررسی ارتباط میان میزان استفاده اساتید از عناصر مختلف نگاره نویسی در طراحی سؤالات امتحانی، عملکرد دانشجویان در امتحانات و ارزشیابی آن‌ها از عملکرد اساتید، در ارتباط با 30 نمونه سؤال مورد مطالعه، به کار گرفته شد. بر اساس نتایج، اگرچه از اغلب عناصر نگاره‌نویسی در تمامی نمونه سؤالات استفاده شده بود، بعضی از این عناصر در جایگاه مناسب مورد استفاده قرار نگرفته بودند. علاوه بر آن، به نظر می‌رسید که چهارچوب‌های خاص نگارشی پذیرفته‌شده در حوزه‌های پژوهشی، مانند ای‌پی‌ای، بر نحوه‌ی نگارش و طراحی سؤالات و درواقع، بر نحوه‌ی انتخاب عناصر مختلف نگاره نویسی تأثیر گذاشته بود. به طور کلی، نتایج نشان داد که میزان و چگونگی به‌کارگیری عناصر مختلف نگاره‌نویسی در سؤالات امتحانی با عملکرد دانشجویان در امتحانات و حتی ارزشیابی آن‌ها از اساتید خود رابطه معنادار دارد.